Е одличан аргумент, али пази ово.
Моја породица је православна, под тим подразумевам да слави славу, ту и тамо моји посте за велике постове ( мене мрзи ). Али ја се искрено не сећам ни једном у животу јебеном да су ми нешто сервирали, или ишта причали о томе, оно, на бадње вече одемо до цркве али то би био крај заједничким верским актовностима.
Саам сам схватио како стоје ствари, шта је истина и шта није без ичије форисирања православља на мени.
Наравно , Сарма и Богдан су ми ортаци, донекле су ме ставили на прави пут.
Али ја као особа држим до неких принципа, на пример да о неким стварима форимирам мишљење на основу својих искустава и рационалног размишљања , трудећи се да површни став околине што мање утиче на формирање мог става.
Тако да није мени у породици ништа наметнуто, али теби видиш, можда чак и јесте...