David Bowie

[Face Of Melinda]

"David Bowie named Grace as the one album he would take with him to a desert island"

 

http://www.youtube.com/watch?v=0tKRkF-U_gA

 

E o ovome sam ti pricala Simone

[VoivodBG]

Everyone who was cool in the '70s ended up selling out in the '80s, but no one did it better than David Bowie -- dude went all the way. Within a few years, Bowie went from an unsettling and mysterious figure making bizarre experimental music in Berlin, to a pop superstar filling stadiums all over the world.

 

It's like if one day Nine Inch Nails turned into Beyonce. Most people assume Bowie sold out because he wanted money, but there's another unconfirmed, yet irresistibly logical explanation: He wanted money, probably, but also to piss off the cigar-chomping bastard here:

Via Rareready.Tumblr.com

Also pictured: David Bowie and his wife, in some order.

 

That's Tony Defries, Bowie's old manager and by most accounts as big a sleazebag as he looks in that picture. In 1975 Bowie realized that perhaps using up all his own money on touring and promotion while only his manager made a profit wasn't the best arrangement, so he split with Defries ... only to find out that, because of his contract, he still had to give Defries' company 50 percent of the royalties for everything he made until September 1982. Bowie reportedly spent a week locked in his attic, screaming. And, perhaps, plotting.

 

You see, it just so happens that between 1976 and 1980 Bowie would make the most intentionally uncommercial records of his career: Low and "Heroes" were half

(and not the kind you can play in an elevator), while Lodger was just brain-meltingly weird. When Defries heardLow, presumably expecting the next Space Oddity or Ziggy Stardust-type hit, he angrily called it a "piece of crap" and voluntarily excluded it from the contract. Between 1981 and 1982 Bowie just sat quietly and released no songs, except "Under Pressure" with Queen, but he happily gave up the royalties to the band so that Defries didn't get squat.

 

And then, as soon as the contract with Defries was over and Bowie didn't have to give up half his money anymore, he went back to the studio and did the pop-est album imaginable, Let's Dance. Itsold 10 million copies and made him a multimillionaire. I like to imagine that as soon as the clock struck midnight on Sept. 30, 1982, Bowie washed the lipstick from his face, took off his dress to reveal a perfectly ironed suit and tie underneath, and said, "Gentlemen, let's business."

[Demon Seed]

(kliknite gore na Svireta pa gledajte u njega)

 

 

@FoM: puštam, sve što je voleo Bowie volim i ja, sem Velvet Underground, naravno. Koja tuga za ovo trezno davljenje

 

@Voivod: odlična priča, nisam to znao, možemo u određenoj meri da zahvalimo svinji za Bouvijeve gooulden years.

 

Zeznuli ste me, rastrošili ste novu stranu, nisam stigao za vikend da ubodem prvi post

 

Zaboravio sam u prošlom postu da pomenem singlove This Is Not America sa Pat-om Metheny (mete vi) i Absolute Beginners, dobre pesmice, volim kad iskopam nešto što nema na albumima a da je fino. Mada sam ovu drugu slušao u live varijantama, ovu sa Pat-om ne.

 

1993. Black Tie White Noise ................................... 7.5

Ok albumčić, ali mi nije ništa specijalno, najbolje pesme su mi Jump They Say i Nite Flights obrada. Ima još jedna sigurno baš dobra pesma, ali ne mogu sad da se setim koja beše, mrzi me da puštam opet ceo album da bih našao

 

1993. The Buddha of Suburbia ................................. 7.7

Dosta istripovaniji i nezapaženiji album od BTWN, koji zapravo i nije soundtrack za istoimenu predstavu, krenulo kao soundtrack, pa se razvilo u nezavisnu zbirkicu pesama. Favoriti Sex and the Church i Strangers When We Meet

 

1995. Outside ............................................................ 10.0

Hteo sam da praktikujem da ne pišem ništa za albume koji su mi 10.0, za ovaj sam se predomislio, pa htedoh da napišem štošta jer mi se čini da se nije primio kod ljudi koliko albumi sa kraja 70ih, ali se ipak vratih prvobitnom mišljenju, ovakvi albumi treba da se dožive, jer šta god lepo da napišem o ovom albumu, nije dovoljno. Nekad je zahvalnije pričati o manama nego o kvalitetima.

Postava: Bowie, Eno, Gabrels, Alomar, Kızılçay (pomenuti bass/klavijature Turčin sa Milton Keynes '90. lajva), Garson, Campbell i Armstrong (pomenut kao koautor naslovne pesme). Uglavnom bogovi.

 

1994. Something Really Fishy .......................... 8.8

Hronološki nije po redu, ali ovo je mnogo bolje slušati posle albuma nego pre njega, haotično je, ali odlično, i onda ta povezanost sa albumom i poznati momenti malo pomažu da zvuči organizovanije.

 

Outside je planiran kao prvi album trilogije, ostala dva nikad nisu realizovana (možda jer nije postojala pijavica koja će da uzme pola para i motiviše ga da radi nešto nekomercijalno? ), umesto toga:

 

1997. Earthling ................................................... 7.5

Ok album, Telling Lies mi najbolja. Najuspešniji singl - Little Wonder je baš očigledan ripoff Firestarter od the Prodigy. Bowie je uvek bio dobar 'skaut' u smislu da je pratio nove trendove dok su još u povoju, zauzdavao ih i obogaćivao ih svojom magijom, ovde baš nije uspeo, što se mene tiče (osim u komercijalnom smislu).

Law (Earthlings on Fire) je odličan materijal za Cyber Gothic - Industrial Dance.

 

1999. 'hours...' ..................................................... 7.6

Dosta nežniji album, izlazak iz hiperaktivne ere, prednost u odnosu na Earthling jer mi nekako dođe iskreniji... If I'm Dreaming My Life recimo da mi je najbolja... Something in the Air je isto dobra, al' u njoj strofa mnogo dobra, a refren onako.

Dobre dilove sklopio za ovaj album, pesme se pojavljivale u American Psycho, Stigmata, i igri Omikron: The Nomad Soul, kao što smo već pominjali.

 

 

Live i razno:

 

1995-6. Outside Tour .......................................... 9.0

Kombo sa Nine Inch Nails, fantastičan spisak pesama, dosta sa Outside i gomila pikanterije. Jedina prevara je što je Teenage Wildlife svirana umesto Heroes. Fenomenalna verzija Moonage Daydream npr. (ima je na Outside bonus disku). Čudna, da kažemo dub verzija The Man Who Sold the World u kojoj se glavna melodija pojavljuje samo u okviru solaže, pa je još izvrnuta na neki orijentalni fazon, itd.

 

1996-7 Live and Acoustic .................................. 8.0

Unplugged fora, ovo kruži po netu kao zbirka akustičnih svirki sa Outside i Earthling turneja.

 

1997. 50th Birthday ............................................ 8.5

Rođendanski koncert u Madison Square Garden-u, gomila zanimljivih gostiju (sem Dave-a Grohl-a ), i jedini put da me ne smaraju one Velvet Underground pesme što ih uporno svira na svakoj turneji, jer je tu Lou Reed, pa ima više smisla

 

1999. VH1 Storytellers ...................................... 8.3

Bouvijevo učešće u VH1 emisiji koja je koncipirana kao koncert gde izvođač priča zanimljive pričice vezane za pesme. Sam izbor pesama nije nešto specijalno, ali su pričice zanimljive.

 

 

Od pesama kojih nema na albumima, Real Cool World pesmica u fazonu muzike sa BTWN, ništa posebno, I Can't Read je Tin Machine pesma koja mi je sve lepša pesma što je više slušam u ovom akustičnom fazonu, tako je snimljena za soundtrack za film The Ice Storm, i svirana je na ovim Live and Acoustic koncertima, kao što pomenuh ranije.

Pevao je i prateće na Without You I'm Nothing tako da su i Placebo u tom krugu onih koji mogu da se pohvale da ga imaju na albumu.

A Foggy Day sa Angelom Badalamentijem, Tryin’ to Get to Heaven obrada Dilana, i sigurno ima da se iskopa još.

 

 

To je to, top 5 za sad: Ziggy, Station to Station, Low, Heroes, Outside.

 

EDIT: Oho, nije nova strana, zabrojao sam se, eto prilike za poslednji post da bude na novoj

Edited March 22, 2016 by Demon Seed

[Totamealand]

Dosta i ja vrtim devedesete poslednjih par nedelja, meni lično Earthling ostavio vrlo jak utisak. Dobri bitovi i semplovi ali ne manjka distorziranih gitara, Battle for Britain jedna od najzabavnijih Bowie stvari, kao i Dead man walking ali nju aktivno vrtim već godinama. Hours prijatno iznenađenje, Black tie ima simpatičnih vedrijih numera (Miracle goodnight), ali se oko Outside i dalje lomim. Tako to obično biva sa eksperimentalnim, avant-garde izdanjima, najteže te pridobiju.

 

Još jednom, lepo napisano.

 

EDIT: Kliknuo na Svireta, kako obožavam tu stvar.

Edited March 22, 2016 by Totamealand

[Demon Seed]

Mnogo se dobro uklapa Svire, morao bih swf fajl da napravim za to

 

Ne znam, meni Earthling vazda varira od solidnog do smuti pa prospi, šiba Gabrels tu distorziranu gitaru, al' isti utisak kao za kompletan album, negde je ubode, negde je siluje.

[Kumodraski Vo]

[VoivodBG]

[VoivodBG]

 

Nisam ljubitelj The Flaming Lipsa, ali bogca mu, fino su obradili pesmu, a i spot je interesantan.

[VoivodBG]

Izložba fotografija "Belgrade to Bowie" Brajana Rašića biće otvorena u petak. 27. maja u Jugoslovenskoj kinoteci (Uzun Mirkova 1).

Izložbu će pratiti vrlo uzbudljiv program koga će činiti pre svega radovi petnaestak domaćih umetnika kojima je Bouvi bio direktna inspiracija: Aleksandar Gligorijević, Mateja Petković, Nemanja Jehlička, Goran Milanović, Marko Lađušić, Svetlana Ninković, Željka Micanović, Nino Maljević, Goran Vitanović, Filip Mikić, Stevan Lončarević. Prikazivaće se svakodnevno filmovi u kojima je Bouvi igrao, biće organizovane brojne aktivacije, tribine i radionice...

[VoivodBG]

[Lou]

http://www.youtube.com/watch?v=619kF0Y7zE4

[VoivodBG]

http://youtu.be/qwnmVialMI4

 

sevaju šimike!

Edited May 16, 2016 by VoivodBG

[Demon Seed]

I wish I could shimmy like my sister Kate.

 

Zajebaste me, tako mi i treba, kanim se 3 dana da napišem ostatak pa da bude prvi post na stranici.

[Demon Seed]

--------------------------------'00s-------------------------------

 

 

2002. Heathen................................................... 7.0

Dosadnjikav album, meni najlošiji posle prvog. Najbolje su mi Sunday, Afraid i I Took a Trip on a Gemini Spacecraft obrada, ima još zabavnih momenata ali u većini pesama nešto fali, prazno je, u nedostatku boljeg objašnjenja, takve su mi npr. I Would Be Your Slave i A Better Future, dobre, al' nešto im fali.

 

2001. Toy............................................................ 6.5

Pored par pesama koje su završiile na Heathen, Bowie se malo zabavio snimajući nove verzije svojih singlova iz 60ih. Najbolja mi je Liza Jane, iako nema pratećih vokala koji ponavljaju Oh, little Liza na kraju svakog stiha, sviđa mi se kako je rif iz originalne prepravljen u bluz rok iz kakvog mračnog zadimljenog kluba.

 

2003. Reality........................................................ 7.2

Tu je negde po kvalitetu kao Heathen, ali ima dosta bolji šmek i atmosferu. Najviša tačka albuma za mene su The Loneliest Guy i Looking for Water, uz Bring Me the Disco King na kraju. Ostalo prosek. Pablo Picasso je dobra pesma, ali Bouvijeve strofe u njoj zvuče malo bezveze, kao kad Deckard Cain iz Diabla repuje, ako ima ljubitelja koji znaju kako to zvuči

 

 

Live:

 

2000. Live @ BBC Radio Theatre ............................ 8.5

Generalno dobar spisak, hajlajti Ashes to Ashes, naročito bas (kad se zamene Mark Plati i Gail na gitari i basu, na šta mi Lou skrenu pažnju ), i mnogo dobra verzija Let's Dance na kraju, počujte, da ne spoilujem s detaljima. Niska tačka Survive sa 'Hours...', dosadno.

 

 

2003. A Reality Tour .................................................... 9.0

Fantastičan live album, ima (skoro) svega, jedino što stvarno fali je Station to Station koje nema na albumu a svirana je na turneji. Uz po par pesama sa Heathen i Reality koje su malo dosadne, ostalo je sve uglavnom fantazija, da krenem da izdvajam, nabrojao bih većinu odsviranih pesama.

 

O ranijim turnejama nisam hteo da cepidlačim, ali pošto je ovo poslednja, da dam sebi oduška - izbacio bih dosta Heathen i Reality pesama. Reality i 'ajde, pošto je bio tada aktuelan, ali da ceo album bude na repertoaru - previše je. Što na Outside turneji nisu izvodili kompletan Outside, to bi bio događaj... Ok je što nema pesama sa Hours, ruku na srce, ok je i što nema sa BTWN. Mogla je neka dobra verzija Time Will Crawl da se odradi, Loving the Alien je izvođena u akustičnoj varijanti, dobro je ispala.

Treba pomenuti da je na prethodnoj (Heathen) turneji 2002. sviran kompletan Low, to je bila poslastica.

 

 

Da uključimo u live sekciju i jedan od poslednjih live nastupa, konstantno ježenje od 10ak minuta:

 

 

---------------------------'10s--------------------------------------

 

2013. The Next Day...................................................9.0

E, ovo je album. Gomila odličnih pesama, The Stars Are Out Tonight, Love Is Lost, If You Can See Me, I'd Rather Be High, How Does the Grass Grow? su sve fantastične, prate ih u stopu Valentine's Day, Boss of Me, You Will Set the World on Fire, dakle baš malo ima fillera. Album ima čudan new wave šmek koji podseća na Scary Monsters. Na Next Day Extra ima par zanimljivosti, najbolja je I'll Take You There, a solidne su Born in a UFO i God Bless the Girl.

Zahvalni smo što serija albuma Earthling - Hours - Heathen - Reality nije bilo postepeno usporavanje i gašenje na kraju, nego je nakon usporavanja nastupio odlazak uz prasak, što se lepo vidi na na grafiku.

 

2016. ★ .....................................................................9.8

Edited May 19, 2016 by Demon Seed

[Lou]

U srce si me dirnuo sa grafikom i poslednjom recenzijom. Sjajan poduhvat, svaka ti dala, znaš kako ide, sve po redu.

 

Mogli smo da se naseremo do kraja strane, pa da upadneš na sledeću, očekivao sam tako nešto.

[Demon Seed]

Haha, nisam hteo toliko da razvlačim, vidiš da nam treba dva i kusur meseca po strani

 

Hvala

[Kumodraski Vo]

:sad:

[Totamealand]

U pravu si, Demon Seed, čak i ja kada bih uporedio niz albuma od Hours zaključno sa Blackstar, svaki je bolji od prethodnog. Mada se mora imati u vidu da je The Next day bio takođe maestralan povratak, nadam se da neće ostati u senci Blackstara.

 

Inače me čudi da nisi izdvojio New killer star sa Reality, strašan gruv i svaki deo je catchy, sve tri strofe su kao refreni. A ni sam refren nije za bacanje.

[Demon Seed]

I ta mi je u kategoriji 'dobra, a nije mi to to'. Ali je spot mnogo dobar, fenomenalna ideja

 

Ne znam na šta misliš da sam u pravu, moguće da si me drugačije razumeo (meni je imalo samo jedan smisao dok sam ga pisao, možda ipak nije baš jasno xD), meni je počevši od Earthling naovamo pa do Reality u proseku nishodna putanja i usporenje, pa sam zadovoljan što se nije tako završilo, nego smo dobili The Next Day i Blackstar.

Mada eto vidiš kako je ispalo sa ocenama, Reality ispade početak zaleta za The Next Day

Preterao sam možda i sa tim da je Heathen najgori posle prvog, Hours je tu negde kao Heathen, a i zaboravio sam Never Let Me Down

Na kraju, da, slažemo se, tj. vraćamo se na onaj deo gde mi ti kažeš da sam u pravu

 

(ova najniža tačka na grafiku iznad 2001. godine je Toy, dodao sam i njega i Something Really Fishy kao studijske radove, a izbacio Pin Ups da ne vadim prosek njega i Aladdina za 1973. )

 

Nema potrebe da Next Day ostane u senci, jer je totalno drugačiji od Blackstar, a Blackstar će uvek da bude popularniji iz očiglednih razloga, to je još i skroz dobra fora jer je muzika na njemu mnogo manje komercijalna od tND, prevarena je široka narodna masa!

 

Kad smo kod žanrova, gledajući ovaj grafik mi pade još nešto na pamet, na šta ranije nisam obratio pažnju, fantastična je serija Lodger - Scary Monsters - Let's Dance, nenormalni skokovi sa žanra na žanr a održan solidan kvalitet.

 

...pogledajmo timeline žanrova (bez ponavljanja):

'Baroque pop' - psych folk/rock - hard rock / heavy metal - art rock - glam rock - soul - funk - ambient/electronic - new wave (al' post-punk a ne ona smeće varijanta) - dance/post-disco - industrial - jazz(tronica)

 

Fale hip hop i ekstremni metal, pa da pokrijemo sve.

 

27 albuma, od toga su nekih 15 revolucionarni ili vodeći albumi žanra. Istovremeno pop i avangarda skoro celom dužinom karijere.

Edited May 19, 2016 by Demon Seed

[Kumodraski Vo]

Kad je svirao industrial?

 

Art/glam varijanta najbolja ipak..

[Demon Seed]

Pa ima na Outside, a možda više na Earthling, industrial rock upliva. A i svirao ga je lajv sa Trentom cele '95

 

Hallo Spaceboy je najbolji primer.

 

Outside kao album i nije industrial, kao što je listed po netu, spakovao bih ga u 'art rock' i ćao. Više industriala btw ima na Something Really Fishy nego na samom Outside albumu.

Edited May 19, 2016 by Demon Seed

[Totamealand]

Ne znam na šta misliš da sam u pravu, moguće da si me drugačije razumeo (meni je imalo samo jedan smisao dok sam ga pisao, možda ipak nije baš jasno xD), meni je počevši od Earthling naovamo pa do Reality u proseku nishodna putanja i usporenje, pa sam zadovoljan što se nije tako završilo, nego smo dobili The Next Day i Blackstar.

Nije toliko bio presudan tvoj komentar na kraju TND recenzije (a grafik nije hteo ni da mi se otvori), već ocene koje si dodelio albumima govore za sebe. Kod mene takođe od Hoursa na dalje svaki album bolje ocenjen od prethodnog. Podržavam i ovo za Lodger - Scary monsters - Lets dance niz albuma, sva tri bi mi upala u nekih top sedam Bowie izdanja.

[Totamealand]

EDIT: Greška ipak sa moje strane, vidim da je Hours na 7.6, učinilo mi se da je 6.6.

[Demon Seed]

Ma da, Toy je 6.5, ali zakljucak je isti u sustini, samo bi bio manji dip da on nije ukljucen

[VoivodBG]

Radio Beograd 1, emisija Pop karusel, 24. maj u 18h

 

Radio Beograd 1 zamolio je beogradske umetnike da nastupe u Radio specijalu, posvecenom Dejvidu Bouviju. Cucemo njihovo vidjenje i dozivljaj pesama ovog velikog umetnika.

Nastupice:

Bosko Stanojevic, gitara, bas i vokal

Nenad Pejovic, gitara

Zoja Borovcanin, vokal i perkusije

Dusan Filimonovic, bas

Stefan Pejatovic, bubnjevi

 

 

David Bowie Tribute Radio Concert

www.rts/radio

Radio Belgrade One