Eva Braun

[VoivodBG]

Do pojave grupe Eva Braun, vojvođanski grad Bečej nije postojao na rock mapama naše zemlje. Četiri drugara, Milan Glavaški (gitara, vokal), Petar Dolinka (gitara, vokal), Goran Vasović (bas, vokal) i Ljuba Rajić (bubnjevi) počeli su da slušaju muziku i komponuju posle smrti Džona Lenona, a prve demo snimke uradili su 1985. godine. Zvanično, grupu Eva Braun osnovali su u proleće 1991. godine, u iznajmljenom stanu u ulici Miše Dimitrijevića u Novom Sadu, kada su nastale i prve pesme (“Kuća lutaka”, “Kao da znam”, “Sva tvoja ćutanja”, “Dan pobede”). U septembru iste godine, nakon odsluženja vojnog roka, pridružuje im se Ljuba Rajić. Naziv benda nastao je na predlog Gorana Vasovića, nakon gledanja biografskog filma o Adolfu Hitleru i ostali članovi su ga jednoglasno prihvatili, kao veoma neobičnog i istovremeno provokativnog. Sa probama kreću u novembru, kako bi svoj prvi concert održali krajem 1991. godine, u bečejskom “DB Klubu”, gde su izvodili, pored autorskih pesama, i obrade hitova grupa The Beatles, The Byrds, Little Richard-a, kao i domaćeg VIS Idola. Gotovo celu 1991. godinu komponovali su muziku koja će se ubrzo naći na njihovom debi albumu.

 

Debi album snimali su od februara do aprila 1992. godine, u strudiju “Do Re Mi” u Bukovcu, nadomak Novog Sada, "Prisluškivanja" koji se u prodaji pojavio 5. oktobra 1992. godine, tačno na dan kada je obeležavana tridesetogodišnjica izlaska prvog singla The Beatles-a, “Love me do”. Produkciju ploče uradili su u saradnji sa Predragom Pejićem, vlasnikom studija i velikim prijateljem benda, ponudivši prijemčive pop pesme, kao što su "Jagodna polja", "Kuća lutaka", "Dan pobede" i druge. Ploča je snimana 130 sati, na 8-kanalnom magnetofonu, a umesto bubnjeva korišćene su ritam mašine. U vreme snimanja, bend još uvek nije imao izdavača. Međutim, u to vreme, čest gost studija “Do Re Mi” bio je Miša Jakšić, vlasnik Carlo Records- a, za koju je, u to vreme, ugovor potpisao bend Dža ili bu. Usledili su međusobni dogovori i “Prisluškivanja” su objavljena 05. oktobra, pod etiketom Carlo Records, i to svega u 500 primeraka.

 

Iako izdavanje albuma nije bilo adekvatno marketinški propraćeno, uticajni ljudi iz domaće muzičke industrije su ga zapazili, tako da Eva Braun u redovima svojih fanova dobija Gordana Paunovića, Momčila Rajina, Petra Janjatovića, Bojana Žikića, Nebojšu Pajkića, Tomislava Grujića i Dinka Tucakovića, koji je u to vreme bio umetnički direktor Muzeja jugoslovenske konoteke. Takođe, u promociji “Prisluškivanja”, veliku ulogu igrao je i B92. Do kraja 1992. Godine, momci iz Eve Braun promovisali su svoj debi album na medijima koji su se bavili pop I rock muzikom. U tom period nisu snimali muzičke spotove, tako das u se televizijski nastupi svodili na intervjue I play-back izvođenja pesama. U to vreme, nekoliko pesama su postal hitovi (“Već viđeno”, “Ponekad”, “Sva tvoja ćutanja”).

U januaru 1993. godine Miša Jakšić organizuje turneju Dobri bendovi Vojvodine, kao pandan Brzim bendovima Srbije, u kojoj su, pored Eve Braun, učestvovali bendovi Generacija bez budućnosti, 16x8x23, Gluve kučke, Instant karma, Oružjem protivu otmičara i ostali. Do kraja februara, obišli su sva veća mesta u Vojvodini, a završni concert održan je u beogradskom KST- u. Ovi bendovi snimili su i obradu pesme “London Calling” britanske grupe The Clash, pod nazivom “Vojvodina zove”, ali pesma nikada nije objavljena.

 

Nakon završetka turneje Dobri bendovi Vojvodine, Eva Braun počela je sa pripremama za unplugged concert koji je planiran za proleće 1993. godine. Uz pomoć Dinka Tucakovića, koncert je održan 16. aprila 1993. godine, u beogradskom Muzeju kinoteke, i to je bio prvi unplugged koncert na našim prostorima i ujedno najbolji živi nastup Eve Braun sa početka karijere. Koncert je trajao dva i po sata, sa tri izlaska na bis, a publici, koju je sačinjavalo oko 200 fanova, bend je predstavio autorke pesme, kao i obrade poznatih hitova. Kao gosti, sa Evom Braun nastupali su Sabljar (Dža ili bu) i violonista Saša Štukelja. Nastup je tonski snimljen, a mesec dana kasnije objavljen je live album pod nazivom “Unplugged 16.04.1993.”.

 

Osvajanje Srbije / Raspad benda

 

Do kraja leta 1993. godine, ceo tiraž albuma “Prisluškivanja” je rasprodat, a album Unplugged dobio je visoke ocene muzičkih kritičara. Uporedo sa rastom popularnosti, u životu benda krenuli su i prvi ozbiljni problem. U jesen 1993. godine, Carlo Records, muzička kuća za koju su snimili prvi album je zatvorena, što dovodi do diskografskog zastoja. Gordan Paunović, muzički urednik na Radiju B92, ponudio je Evi Braun učešće u kompilaciji Radio Utopija, izdanju koje je trebalo da obeleži petogodišnjicu rada B92 i to je u 1994. godini bio njihovo jedini ulazak u studio. Za tu priliku, bend je obradio Lou Reed-ovu pesmu "Stephanie Says" koja je u njihovom prepevu nazvana "Aljaska". Iste godine, za dečju emisi-ju "Fore i fazoni" u produkciji TV Novi Sad, komponovali su dve pesme, na stihove Ljubivoja Ršumovića, dve pesme za nerealizovan omnibus film "Priče izgubljene duše" Dinka Tucakovića i muziku za predstavu "Kaligula" Albera Kamija u režiji Ane Miljanić. Istovremeno su radili i na pripremama svog drugog studijskog albuma.

Snimanje albuma Pop music trajalo je dugo, uz puno poteškoća. Započeto je u septembru 1994. godine u studiju “Do Re Mi”, koji je, u međuvremenu, iz Bukovca preseljen u Novi Sad. Snimanje se odužilo zbog čestih restrikcija struje koji su u to vreme bili svakodnevica, dotrajale opreme i drugih tehničkih prblema, koje su pogoršavali sve manje harmonični odnosi među članovima benda, tako da su za za 10 meseci, koliko je trajalo snimanje ploče, svi članovi, zajedno, u studiju proveli svega četiri dana. Autori pesama bili su Vasović, Glavaški i Dolinka, i po prvi put Rajić. Snimanje je završeno u julu 1995. godine, a album je objavljen 14. decembra 1995. godine.

 

Album je promovisan u beogradskom klubu Plato, a jedan od gostiju bio je Vlada Divljan, koji se tada upravo vratio iz Australije, gde je živeo nekoliko proteklih godina. U februaru 1996. godine, bend je sa njim snimio obradu pesme Idola "Hajde sanjaj me, sanjaj", sa njihovog albuma “Odbrana i poslednji dani”. Video spot za ovu pesmu režirao je Dinko Tucaković. Pop Music je bio odlično prihvaćen, kako u krugovima muzičkih kritičara, tako i od strane publike, a po prvi put, jedna pesma se izdvojila kao veliki hit (“Sasvim običan dan”). Publika je jednako dobro prihvatila i ostale pesme sa albuma (“Zmajevi”, “25. avgust”, "Sada ne znam gde sam ne znam šta"). Spotove je režirao Relja Mirković, ali je u videu za pesme “Zmajevi” i “25. Avgust”, koji su snimljeni u istom danu, bilo evidentno odsustvo Petra Dolinke koji je u to vreme napustio bend, ali će se, na nekim nastupima na turneji Pop Music, ipak pridružiti Evi Braun.

Konflikti su se intenzivirali i između Vasovića i Glavaškog, što je dovelo do raspada inicijalne postave Eve Braun. Loša atmosfera u bendu ipak nije uticala na kvalitet živih nastupa koji je bio na zavidnom nivou. Najbolje svirke na turneji Pop Music održane su u beogradskom klubu Rex i novosadskom Domu mladih, a koncert održan u julu 1996. godine, u beogradskom SKC-u, bio je poslednji za originalnu postavu Eve Braun. Nakon tog koncerta, članovi benda su se definitivno razišli.

 

Ponovno okupljanje / Pauza

 

U jesen 1996. godine, članovi koalicije “Zajedno” pozvali su Vasovića da ponovo okupi bend, kako bi učestvovali na njihovom završnom mitingu, uoči lokalnih izbora u Srbiji. Za tu priliku, Vasović je pozvao Zvonka Stojkova i Srđana Ljiljka, gitaristu i bubnjara lokalnog R&B sastava Specijalno izdanje, a Eva Braun je, u novom sastavu, nastupila na političkom mitingu pred oko 100.000 ljudi, nakon svega dva dana proba. Nakon nekoliko nedelja, bendu se priključio i Dušan Ševarlić, basista novosadskog benda Minstrel.

Krajem 1996. godine, Eva Braun je potpisala ugovor za novu izdavačku kuću, Automatic Records iz Beograda, za koji su objavili reizdanje prvog albuma “Prisluškivanja”, sa bonus pesmom “Hajde, sanjaj me sanjaj”. U međuvremenu su u studiju Drum u Novom Bečeju snimili i dve nove pesme, “Zviždi Srbija” (obrada pesme “Surfin' USA” grupe The Beach Boys) i “Vrteška”, koja je bila plod autorske saradnje Gorana Vasovića i Tomislava Grujića (B92). Tokom 1997. godine održali su seriju nastupa koji su bili odlično prihvaćeni, a za samo četiri meseca, od februara do maja te godine, bend je održao više koncerata nego originalna postava za sve vreme svog postojanja.

 

Posle odličnih vibracija publike Vasović odlučuje da nastavi sa radom i u leto 1997. godine nova postava Eve Braun ulazi je u studio i započinje sa pripremama trećeg studijskog albuma. Album "Heart Core" sniman je u novosadskom Studiju M i beogradskom studiju O tokom zime 1997. i proleća 1998. godine. Na njemu su gostovali Tina Milivojevic ("Mala prodavnica užasa"), Sergej Trifunović ("Odvedi me iz ovog grada") i Aleksandra Kovač ("Santa Fe"). Produkcija je bila poverena Mirku Vukomanoviću, koji se ovim poslom proslavio sa albumom Barbicue, zrenjaninskog benda Oružjem protivu otmičara. Međutim, velika očekivanja benda nisu bila ostvarena kritikama koje je Heart Core dobio. Uprkos podeljenim mišljenjima kritike, usledila je serija koncerata praćena intenzivnom medijskom kampanjom, što je dovelo do toga da Heart Core bude jedan od najprodavanijih albuma u tadašnjoj državi, Saveznoj republici Jugoslaviji.

 

Naredne 1998. godine bend, uz pomoć prijatelja Željka Rakočevića Koleta, dobija poziv za učešće na festivalu "International Pop Overthrow" u Los Angelesu, a uspešan nastup otvorio je mogućnost za snimanje albuma za severnoameričko tržište. Ubrzo ulaze u studio i 1999. godine snimaju album "Nowhere Land", gde su nalazili su se prepevi hitova Eve Braun na engleskom jeziku, a prevod i adaptacija tekstova bili su povereni Goranu Obradoviću (Popcycle). Bend je, za američko tržište, a u cilju političke korektnosti, ime privremeno promenio u Viva Braun.

Izdavačka kuća Automatic Records 2000. godine objavila je kompilaciju First and Last, na kojoj su se nalazile 22 pesme, i to sve pesme sa albuma Prisluškivanja i Nowhere Land, kao i singlovi “Hajde, sanjaj me sanjaj” i “Vrteška”. Snimljen je i video spot za pesmu “Cabaret Noire” (koja je prvobitno objavljena na albumu Nowhere Land). Ubrzo nakon objavljivanja kompilacije, bendu se priključuje i Saša Džuklevski (gitara), kao pojačanje za live nastupe. Istovremeno, duo Dolinka/Vasović radi na novom materijalu "Vremenske Zone" koji će, nakon godine dana snimanja, 2001. godine ugledati svetlost dana pod etiketom B92, pod konačnim nazivom "Everest", prema istoimenom originalnom naslovu albuma “Abbey Road” The Beatles- a. Prvi singl koji su objavili bio je “Meg Ryan Blues”, a video spot za ovu pesmu režirao je Stefan Arsenijević, filmski stvaralac koji u svojoj biografiji ima i nominaciju za Oskara. Posle desetine uspešnih koncerata širom Srbije usledio je nastup u beogradskom "Rex"-u, kada Vasović odlučuje da se posveti isključivo studijskom radu.

 

 

Okupljanje originalne postave

 

Posle duže pauze, 2007. godine dolazi do neočekivanog obrta prilikom susreta Vasovića i Glavaškog, gde se rađa zajednička želja da se ponovo okupi prvobitna postava Eve Braun. Dolinka i Rajić prihvataju poziv, a kao pojačanje dolaze Goran Obradović (bas, ex-Popcycle) i iste godine u rodnom Bečeju održavaju come back koncert. Iste godine, pesma “Sasvim običan dan” postaje zaštitni znak reklame za vodu “Rosa”, a ista pesma, uz “Meg Ryan Blues”, koriste se u reklamama za Vip Mobile. Naredne 2008. godine, za izdavačku kuću Label Star objavljuju kompilaciju “Off The Record” na kojoj su se nalazile neobjavljene pesme i demo snimci iz perioda 1997-2006. godina, a za potrebe istog snimaju i singl "Evergrin" koji se našao na trećem mestu godišnje top liste B92. Iste godine ostvaruju zapažene nastupe u beogradskom SKC-u, na novosadskom EXIT festivalu i na niškom festivalu Nisomnia.

Sa radom na novom studijskom albumu pod prvobitnim naslovom “Insomnia” započinju 2008. godine, za koji je Vasović još tada najavljivao da će biti “drugačiji u odnosu na prethodne”. Album koji je u međuvremenu dobio konačni naziv “Playback”, sniman je u novosadskom studiju Do Re Mi, u produkciji Peđe Pejića, koji je od tridesetak pesama koje su tada snimljene, odabrao 20. Prvi singl “U izgnanstvu” objavljen je 28. juna 2010. godine i mogao se downloadovati na zvaničnom sajtu B92. Sledeći singl “Okreni moj broj” objavljen je 3. febuara 2011. godine, a za njega je snimljen i promotivni video spot. U maju 2011. godine objavljen je i treći singl, “Istra”, a album Playback zvanično je završen 01. juna, od kada je moguće da se besplatno downloaduje na zvaničnom sajtu EXIT festivala. U novembru iste godine snimljen je video spot za numeru “Primenjena ljubav” u kojoj kao specijalni gost nastupa Vladimir Kolarić Kole (Veliki prezir). Sledi serija veoma uspešnih nastupa (EXIT festival 2011, nastupi u novosadskom Route 66 i beogradskom Domu omladine u decembru 2011. godine, kao i svirke koje su tokom 2012. godine održavali širom zemlje, uključujući i festival Belgrade Calling), tokom kojih im se na klavijaturama priključuje Albert Seregely.

[Saša Grbić]

Dobar je ovo bend. Volim ih poslušati.

[Talvi]

kvlt

[Vule iz Kule]

Definitivno moj omiljeni domaći bend 90-ih. Everest mi je omiljeni album, mada znam da ga mnogi ne vole. Mada su prva tri albuma kult, meni se Everest, onda kad je izašao, baš svideo kao neka simfo-nadogradnja na zvuk koji su do tog momenta negovali. A ovaj Poslednji album Playback svakako je na nivou njihovih klasičnih radova, ali opet nije mi baš legao na prvo slušanje, mada se kasnije utisak znatno popravio.

 

Ubedačio sam se kao retko kad onda kad sam propustio njihov prvi reunion koncert u BG-u, jer sam saznao za njega tek kad su sve karte otišle. Ali sam zato propratio mnoštvo njihovih koncerata nakon toga, i čudno mi je što nikad uživo ne sviraju stvari tipa Katatonija, Ja to radim samo kad sam sam, Bubble gum, Santa Fe...

 

Inače, vidim da sviraju u Božidarcu u novembru, iskreno se nadam da ću biti u mogućnosti to da posetim.

[VoivodBG]

 

spot kao reklama za kafu ili dopune za telefon.

 

užasno im zvuče ove kljave, a i generalno je mutna produkcija, da ne kažem kičasta...

[VoivodBG]

[VoivodBG]

https://www.mascom.rs/sr/pop/lp/eva-braun-heart-core-vinyl--pid-27797.1.135.html

[VoivodBG]

Stigao Heartcore na vinilu konačno. Mene bi bilo sramota da ovako nešto izdam. omot je pre svega razvučena slika inicijalne i vidi se dosta pikselizacije, zar nisu mogli da pronađu negativ za omot i da ga dorade? Pozadinski deo je u redu i ne bode toliko oči.

Standardno Mascom izdanje bez pratećih tekstova unutra.

Ali mislim da me je najviše šokiralo to što je ploča tiha, ne vidim da je neko potpisan za remaster (krediti su kao na inicijalnom disku, sa time što je sada potpisan i Jon Bon Jovi za Santa Fe!) i pustio sam i disk koji je glasniji od ovoga, ali imam neki predosećaj da su ovo ripovali direktno sa diska i paf na ploču i onda utišali, mada to će neko od vas audiofila bolje da ukači sa opremom i ostlaim zezancijama.

Lepo je što je ovo uopšte izdato, ali me raspizdi kada si sam bio izdavač (Automatik je bio preteča Mascoma) i kada se ponašaš ovako sa svojim izdanjem gde ne staviš neki propratni tekst o albumu ili recenziju iz tog vremena ili barem jedan inlay sa slikama iz tog razdoblja ili kratkim utiscima članova posle toliko decenija.

Tako de je možda bolje da preskočite kupovinu...